Sposoby diagnostyki i konfiguracji sieci PROFINET

Sieć PROFINET IO wykorzystuje najważniejsze zalety sieci PROFIBUS DP i atuty standardu Industrial Ethernet. Wdrożenie odpowiedniej techniki dostępu sprawiło, że wszystkie stacje mogą wysyłać dane niemal w dowolnym momencie. To wszystko przekłada się na lepszą wydajność systemu. Najważniejsza jest jednak odpowiednia diagnostyka i konfiguracja sieci PROFINET. Jak zatem powinna wyglądać?

Jak wygląda diagnostyka i konfiguracja sieci PROFINET?

W wielu aspektach diagnostyka i konfiguracja sieci PROFINET jest zbliżona do diagnostyki PROFIBUS. Warto zwrócić uwagę, że sieć PROFINET cechuje się całkowitym zintegrowaniem, co sprawia, że każdy błąd w jednej z kilku stacji jest od razu przesyłany do IO-Controller, czyli do sterownika. Dzięki temu użytkownicy mogą liczyć na swobodny dostęp do wielu ważnych informacji diagnostycznych z jednego punktu.

Interfejs PROFINET obsługuje system czterostopniowej diagnostyki koncepcyjnej, której najważniejszym celem jest odpowiednio wczesna detekcja i skuteczna eliminacja błędów. Dzięki temu można uniknąć poważniejszych uszkodzeń i ograniczyć ryzyko wystąpienia przestojów w pracy.

Jakie są poziomy diagnostyki sieci PROFINET?

Pierwszym poziomem jest diagnostyka stacji, która pozwala określić stan stacji sygnalizowany za pomocą wskaźników znajdujących się na urządzeniu. Informacje najczęściej dotyczą samego interfejsu, np. trybu pracy, ilości odebranych lub wysłanych danych czy prędkości transmisji. Kolejnym poziomem diagnostyki i konfiguracji sieci PROFINET jest diagnostyka modułu. Na tym etapie można zidentyfikować konkretny moduł, w którym pojawił się problem. Trzecim poziomem jest diagnostyka submodułu, co pozwala na jeszcze dokładniejsze zlokalizowanie źródła błędu komunikacji. Ostatnim poziomem jest diagnostyka kanału. Zazwyczaj problemem może być zwarcie lub przerwa w kanale wejściowym.

To jednak nie wszystko. Diagnostykę PROFINET – podobnie jak sieci PROFIBUS – można podzielić również ze względu na rodzaj diagnozowanej warstwy protokołu. W związku z tym wyróżniamy diagnostykę na poziomie fizycznym i diagnostykę na poziomie cyfrowym. W pierwszym przypadku korzysta się z testerów weryfikujących i certyfikujących, czyli narzędzi do detekcji problemów w przewodzie komunikacyjnym. Z kolei na poziomie cyfrowym stosuje się protokoły (np. LLDP, SNMP) i dedykowane oprogramowanie, aby zarządzać i monitorować ruch w sieci, a także dokonać analizy ramek danych.